پایان نامه ارشد مهندسی فناوری اطلاعات: ارایه یک الگوریتم مقیاسپذیر آگاه از بارکاری جهت زمانبندی ماشینهای مجازی |
1-1- مقدمه……………….. 2
1-2- اهداف…………………. 3
1-3- ساختار پایاننامه……………….. 3
فصل 2: مجازیسازی و پردازش ابری………………. 5
2-1- مقدمه……………….. 6
2-2- تعریف مجازیسازی………………… 6
2-3- تاریخچهی مجازیسازی………………… 7
2-4- ناظر ماشین مجازی………………… 8
2-5- کاربردهای مجازیسازی………………… 9
2-5-1- جعبه شنی………………. . 9
2-5-2- محیطهای اجرایی چندگانه……………….. 9
2-5-3- سخت افزار مجازی…………………. 9
2-5-4- سیستم عاملهای چندگانه همزمان………………… 9
2-5-5- اشکالزدایی…………………. 10
2-5-6- مهاجرت نرم افزار……………….. 10
2-5-7- بسته پیش نصب مجازی…………………. 10
2-5-8- تجمیع كارگزار………………. 10
2-6- سطوح مختلف مجازیسازی………………… 14
2-6-1- معماری یک سیستم قابل مجازی سازی…………………. 14
2-6-2- مجازی سازی در سطح معماری مجموعه دستور……………….. 18
2-6-3- مجازی سازی در سطح انتزاع سخت افزار……………….. 19
2-6-4- مجازی سازی در سطح سیستم عامل…………………. 24
2-6-5- مجازی سازی در سطح برنامه کاربردی…………………. 26
2-6-6- مجازی سازی در سطح کتابخانه……………….. 29
2-7- پردازش ابری………………… 30
2-7-1- تاریخچه……………….. 30
2-7-2- مزایای اقتصادی ابر………………… 31
2-7-3- انواع ابر پردازشی…………………. 32
فصل 3: تحقیقات مرتبط ………………. 33
3-1- مقدمه……………….. 34
3-2- رویكردهای متفاوت به زمانبندی ماشینهای مجازی…………….. 34
3-2-1- مزایا و معایب رویکردهای زمانبندی ماشینهای مجازی………… 36
فصل 4: الگوریتم DVMS ……………….
4-1- مقدمه……………….. 38
4-2- ملاحظات زمانبندی در یک محیط پردازش ابری………………… 38
4-2-1- کارایی…………………. 38
4-2-2- هزینه……………….. 38
4-2-3- همجواری…………………. 39
4-2-4- قابلیت اعتماد و دسترس پذیری مستمر………………… 39
4-3- چالشهای زمانبندی………………… 39
4-4- الگوریتم ارایه شده برای زمانبندی ماشینهای مجازی……………….. 39
4-4-1- نگاشت مسالهی زمانبندی به مسالهی کوله پشتی…………………. 40
4-4-2- مدل سیستم………………… 40
4-4-3- فرمول بندی مساله……………….. 40
4-4-4- الگوریتم DVMS…………………
4-4-5- قضیه……………….. 45
4-4-6- بررسی پیچیدگی زمانی الگوریتم:………………. 47
4-4-7- پیچیدگی فضایی الگوریتم:………………. 48
فصل 5: ارزیابی الگوریتم ارایه شده ……………….49
5-1- مقدمه……………….. 50
5-2- شرایط و محدودیتهای ارزیابی………………… 50
5-2-1- مشخصات سختافزاری و نرمافزاری محیط ارزیابی…………………. 51
5-3- فرضها و تعریفها………………. 51
5-4- بررسی زمان اجرای الگوریتم……………….. 52
5-4-1- تعداد ماشینهای فیزیکی ثابت، تعداد ماشینهای مجازی متغیر………………… 52
5-4-2- تعداد ماشینهای مجازی ثابت، تعداد ماشینهای فیزیکی متغیر………………… 55
5-5- مقایسه الگوریتم DVMS با دو الگوریتم پایه……………….. 56
5-5-1- الگوریتم تصادفی…………………. 57
5-5-2- الگوریتم توازن بار……………….. 57
5-5-3- روش مقایسه الگوریتم DVMS با الگوریتم تصادفی و چرخشی………… 57
فصل 6: نتیجه گیری و كارهای آینده ………………. 61
6-1- نتیجه گیری………………… 62
6-2- کارهای آینده………………. 62
منابع ………………. 64
چکیده:
با توجه به نیاز جامعهی امروز به توان پردازشی بالاتر و قابلیت استفاده از امکانات پردازشی برای عموم متقاضیان، فناوری پردازش ابری به عنوان یک راهکار عملی در صدر مسایل مورد بحث این حوزه قرار دارد. از سوی دیگر مدیریت فنی و هزینه زیرساختهای عمومی ارایهدهندهی این سرویسها یکی از چالشهای مهم امروز است. اگرچه با به خدمت گرفتن فناوری مجازی سازی بسیاری از چالشهای این حوزه رفع گردیده، ولی مسایل جدیدی را پیش روی محققان قرار داده است. در این پایاننامه سعی کردهایم با معرفی یکی از چالشهای مجازیسازی به نام تداخل بار کاری و تببین اثر آن بر زمان اجرای نرمافزارها كه کاهش کیفیت سرویس و افزایش مصرف انرژی را نیز در پی دارد، الگوریتمی جهت زمانبندی ماشینهای مجازی بر مبنای کاهش تداخل بار کاری ارایه نماییم. این الگوریتم میكوشد كه ماشینهای مجازی با تداخل بار كاری بالا بر روی یك كارگزار تجمیع نشوند. این مساله را میتوان با مسالهی كولهپشتی دودویی چندگانه مدل نمود كه متاسفانه در زمرهی مسایل NP-Complete است. با توجه به این كه در مقولهی زمانبندی، زمان اجرای الگوریتم نیز اهمیت شایانی دارد، جهت حل مساله از روش تقریبی استفاده شده است. به این ترتیب كه با پذیرش خطا، مسالهی زمانبندی ماشینهای مجازی در زمانی قابل قبول حل شده است. نتایج ارزیابی الگوریتم ارایه شده و مقایسهی آن با دیگر الگوریتمها، نشان از کاهش زمان اجرای نرمافزار که باعث بهبود پارامترهای کیفی و هزینهای سیستمهای پردارش ابری خواهد شد. مثلا برای مركز دادهای كه قرار است 1000 ماشین مجازی را بر روی 50 ماشین فیزیكی زمانبندی نماید، الگوریتم ارایه شده بهبود 6% در زمان اجرا و افزایش 5/2برابری ضریب تجمیع را نسبت به الگوریتم شناخته شدهی چرخشی دارد.
فصل اول: مقدمه و کلیات تحقیق
1-1- مقدمه
فناوری مجازیسازی به عنوان یک رکن اساسی در سیستمهای مبتنی بر پردازش ابری و مراکز داده مورد توجه ویژه میباشد. مفهوم مجازیسازی دارای قدمتی طولانی در دنیای رایانه است و سرآغاز آن به دهه 60 میلادی، برای استفاده بهینه از توان رایانه های بزرگ میرسد. با ظهور رایانه های شخصی ارزان قیمت این فناوری به فراموشی سپرده شد، ولی در آغاز قرن جاری به مدد پیشرفتهای قابل توجه در ساخت رایانه های توانمند، شبکه های با پهنای باند بالا و ابزارهای ذخیرهسازی مدرن این فناوری امکان ظهور مجدد یافته است. استفاده بهینه از منابع کارگزارها با تجمیع سرویسها بر تعداد ماشین سختافزاری کمتر، کاهش هزینههای زیرساخت مانند مصرف برق و خنککنندگی، مدیریت بهتر و آسانتر كارگزارها، امکان مهاجرت ماشینهای مجازی در حال اجرا به میزبانهای فیزیکی دیگر، ایجاد محیطهای سازگار با نرمافزارهای قدیمی، ایجاد محیطهای اجرایی مجزا جهت نرمافزارهای نامطمئن و یا تست و عیبیابی نرمافزارهای جدید از علتهای مورد توجه قرار گرفتن این فناوری میباشند. هسته اصلی محیط مجازی، یک میزبان نرمافزاری به نام ناظر ماشین مجازی است. وظیفهی اصلی ناظر ماشین مجازی ایجاد و مدیریت منابع محیطهای اجرایی است. از آنجا که منابع موجود، محدود و مشترک میباشند، رقابت بر سر استفاده از آنها باعث ایجاد پدیدهای به نام تداخل بار کاری میشود که تاثیر قابل توجهی بر کاهش کارایی ماشینهای مجازی میگذارد. در این میان نقش کلیدی ناظر ماشین مجازی این است که منابع موجود را به گونهای تسهیم و زمانبندی نماید که کارایی ماشینهای مجازی تحت تاثیر قرار نگیرد.
معمولا زمان اجرای یک برنامه بر روی یک ماشین مجازی طولانیتر از زمان اجرای آن بر روی یک ماشین فیزیكی میباشد که علت اصلی آن سربار ناشی از مجازیسازی و تداخل بارهای کاری است. از این رو ارایهی الگوریتمهایی با رویکرد کاهش تداخل بار کاری میتواند نقش بارزی در کاهش زمان اجرای برنامههای اجرایی در محیطهای مجازی شود. از سویی دیگر با توجه به تنوع و تعدد میزبانهای سختافزاری در محیط پردازش ابری، مقیاس پذیری به عنوان یک مشخصه کلیدی در الگوریتمهای ارایه شده میبایست مورد توجه ویژه قرار گیرد.
2-1- اهداف
در این پایاننامه سعی بر آن است كه با توجه به اثر منفی پدیده تداخل بار کاری بر زمان اجرای ماشینهای مجازی یک الگوریتم زمانبندی با رویکرد کاهش تداخل بار کاری ارایه شود که علاوه بر کاهش زمان اجرا، مقیاسپذیر نیز بوده و قابل اجرا بر روی ابرهای معمول امروزی باشد. بنابراین با بررسی فناوری مجازیسازی و اثر تداخل بار کاری، سعی در ارایه الگوریتمی جهت زمانبندی ماشینهای مجازی با رویکرد کاهش تداخل بار کاری خواهیم نمود.
3-1- ساختار پایان نامه
مطالب مندرج در این پایاننامه، همان طور که در شكل (1-1) نشان داده شده است، به صورت زیر سازماندهی شدهاند: فصل دوم به بررسی پیشینهی مجازی سازی و سیستمهای پردازش ابری میپردازد. این فصل در ادامه گذری بر مفهوم زمانبندی و پدیده تداخل بار کاری دارد. فصل سوم تحقیقات مرتبط در زمینه زمانبندی ماشینهای مجازی مورد بررسی قرار خواهد داد. در فصل چهارم ضمن فرموله کردن مساله زمانبندی ماشینهای مجازی با رویکرد تداخل بار کاری، الگوریتمی با همین رویکرد ارایه میشود. در فصل پنجم راهکار ارایه شده ارزیابی گردیده، کارایی، بهبودها و یا مشکلات آن را بیان خواهد شد. در نهایت در فصل ششم به نتیجهگیری از کل بحث در خصوص رویکرد کاهش تداخل بار کاری در زمانبندی ماشینهای مجازی و نیز کارهای آینده قابل انجام در ادامهی این پایاننامه پرداخته خواهد شد.
***ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل و با فرمت ورد موجود است***
متن کامل را می توانید دانلود نمائید
چون فقط تکه هایی از متن پایان نامه در این صفحه درج شده (به طور نمونه)
ولی در فایل دانلودی متن کامل پایان نامه
فرم در حال بارگذاری ...
[یکشنبه 1399-09-23] [ 09:09:00 ب.ظ ]
|